در سپتامبر سال ۱۹۳۳، عکاس نشریه لایف -آلفرد آیشنستات- به شهر ژنو سفر کرده بود تا گزارش‌هایی از جریان نشست سران و مقامات کشورها تهیه کند. یکی از چهره‌های سیاسی حاضر، یوزف گوبلز -وزیر تبلیغات نازی‌ها- بود، او یکی از فدایی‌هایی هیتلر به شمار می‌آمد.
آیشنستات یک یهودی زاده آلمان بود. گوبلز که ابتدا از این امر مطلع نبود، برخوردی دوستانه با او داشت و از اینکه او عکس‌های خوبی از سیاستمداران نازی می‌گرفت که آنها را در حالت نیکو و بشاشی به تصویر می‌کشید، خشنود بود.
اما گوبلز سرانجام در مورد او کسب اطلاع کرد و این بار وقتی که عکاس می‌خواست از او یک عکس پرتره بگیرد، به جای لبخند ابتدایی، چهره‌ای دیگر از او دید، چهره‌ای که در آن چشم‌های مملو از نفرت گوبلز کاملا مشخص است.
این عکس در باغ هتل کارلتون گرفته شده است، این سفر نخستین سفر خارجی گوبلز در این مقام رسمی محسوب می‌شد. در همین نشست بود که سخنرانی مشهور صلحش را ایراد کرد. سخنرانی‌ای که اتفاقا به مذاق دیپلمات‌ها و روزنامه‌نگران حاضر، خوش آمده بود!
این عکس مبدل به یکی از مشهورترین عکس آیشنستات شد، عکسی که آن روی سکه نازی‌ها را خیلی زودتر از زمانی که جهانیان متوجه بشوند، نشان داده بود.
البته ما این عکاس را به خاطر یک عکس نمادین مشهورتر دیگر می‌شناسیم، عکسیکه در آن بعد از تسلیم ژاپن در مقابل متفقین در میدان تایمز گرفته شد.
آگهی:
پذیرش آگهی متنی و تصویری در نشریه خوارزمی
