نشان‌ صلح

در طول زمان‌ها و دوره‌های مختلف، صلح برای خود نمادها و نشان‌های مختلف داشته است. باستانی‌ترین نماد صلح را همه می‌شناسیم، شاخه زیتون. تصاویر کبوتر و شاخه زیتون به کرات در آثار به جا مانده از فرهنگ یونانی مشاهده می‌شود.

نمی‌دانم آیا نماد امروزی صلح را می‌شناسید یا نه؟ این نماد در سال ۱۹۵۸ توسط یک جنبش خلع سلاح‌های هسته‌ای و توسط شخصی به نام جرالد هولتومطراحی شد.

هولتوم یک هنرمند و طراح بود، او نماد صلح را نخستین بار برای یک راهپیمایی که از میدان ترافالگار تا مقر پژوهش‌های سلاح‌های اتمی برگزار شده بود، طراحی کرد. این نماد را بعدا اریک آسیتن روی سرامیک آورد که در حال حاضر در موزه صلح بردفورد انگلیس نگهداری می‌شود.

نماد با ترکیب چند حرف از علایم «سمافور» درست شده است. علایم سمافور، شیوه‌ای از انتقال پیام هستند که در یک شخص پرچم‌ به دست با حرکت دادن ، آنها پیام خاصی را از راه دور منتقل می‌کند.

هولتوم تصمیم گرفت که حرف N و D را از عبارت nuclear disarmament یا خلع سلاح اتمی بردارد، علامت سمافور آنها را با هم ترکیب کند و نشان صلح را به این گونه طراحی کند.

حرف N این طور نمایش داده می‌شود

و حرف D‌ این طور:

ترکیب این دو با هم  گذاشتن یک دایره دور آنها، نشان صلح را درست می‌کند.

اما حالا که صحبت از نشان صلح به میان آمد، بد نیست به اثر هنری هنرمندی به نام اوله اوکنا نگاه کنید که «در غیاب جنگ» نام دارد، این اثر هنری ۳٫۳ در ۱٫۵ متر اندازه دارد و برای ساخت آن از بیست هزار سرباز اسباب‌بازی کوچک استفاده شده است!